Şifalı ve sağlamlığa faydalı bitkileri, baharatları, bulunduran satan ve hazırlayan kişiye aktar denir.
Aktarlar, günümüzde evetğu kabilinden eczanelerin bulunmadığı zamanlarda yalnızca kandırıcı buke satmazlar, ilaç inşaatında kullanılan hayvansal ve nebati bitkileri bile satarlardı.
Aktarlar; dermanları kameranın şikayetine göre bulundukları dükkanlarda kendileri hazırlardı. Bazan da alıcı yapacağı ilacın hammaddesini kendisi aktardan aldatmaır, ilacını yapardı.
Aktarlar bugünkü çağdaş eczacılığın çekirdeğini teşkil etmektedir. Bugün aktarların sattığı maddelerin çoğu ahali hekimliğinde bulunmadığı üzere, eczacılıkta ve kozmetik sanayisinde kullanılmaktadır.
Aktarlık babadan oğula güzeşte bir kucak mesleğidir. Hasetmüzde aktarlık, kökçülük veya baharatçılık ismiyle varlığını sürdürmektedir. Bunlar bazı dükkanlarında duman, enjeksiyon, iplik, zarf vb. kadar değersiz eşyalardan da satarak varlıklarını devam ettirmeye çkızılışmaktadırlar.
Herboloji, otsu bitki bilimi ya da otsu bitkileri inceleyen ilim dalı. Tarım mühendisliği, botanik ve eczacılığın dikkat ve tetebbu sahasına da girer. Tarım sahasında, ekincilik alanlarında mesele olan otsu bitkiler, botanik sahasında otsu bitkilerin biyolojisi ve sistematiği, eczacılık kayranında ise, otsu bitkilerin farmasotik özellikleri ve beşer sağlığında tasarrufı üzere konuları karınerir. Türkiye’de bilimsel nitelikli ve resmi anlamda herboloji, tarım fakültelerinde bir fen dalı olarak durum almakta ve Zirai Savaşım Etüt Enstitüleri’nde şube olarak temaşa edilmektedir.
İçerisinde baharatlar, kokular ve bile şifalı bitkiler adıyla hatıralan bitkilerin satıldığı dükkânlara ve bu tarz şeylerin vandözlarına aktar denmektedir.
Osmanlı zamanında Bahar Yolu ile Hindistan’dan ve gayrı Gün doğusu ülkelerinden gelen kırnak buke ve baharatların satışıyla kellelamış bu çığır, o dönemde ağırlıklı olarak Mıgiz Çarşısı’nda strüktürlıyordu, hatta çarşı adını ortamında satılan malların Mıgiz’dan gelmesinden almıştı.
Günümüzde, Mıpeçe Çarşısı’nda çok az aktar kalmıştır.